dziś nie będzie go na kolacji. Skontaktowała się z nim Nita Windcroft. Otrzymała kolejny list z pogróŜkami i członkowie Klubu Ranczerów zebrali się, by omówić problem. - AŜ trudno uwierzyć, Ŝe ktoś wciąŜ nęka Nitę - powiedziała Alli, wyjmując z wanny Erikę. Ta, piszcząc z uciechy, machała nóŜkami, opryskując Alli i Marka. Alli owinęła małą ręcznikiem i podała ją Markowi. - Ja ją umyłam, ty wytrzyj - rozkazała, ignorując jego zdziwioną minę. - A jak brzmią słowa listu w dniu dzisiejszym. - Mniej więcej tak samo, równie mało konkretnie: wynoś się, bo inaczej... Alli obróciła się, uniosła brew pytająco. - Jeśli ktoś przypuszcza, Ŝe parę listów i drobne świństwa zmuszą Nitę do opuszczenia posiadłości, to jest to albo wariat, albo głupiec. Mam nadzieję, Ŝe coś z tym zrobicie, zanim Nita weźmie sprawę w swoje ręce. Mark, wycierając Erikę, skinął głową. - Zamierzam pokazać ten list Gavinowi - rzekł – by stwierdził, czy pisze go ta sama osoba, która napisała inne. Zwrócił małą Alli, która zauwaŜyła, Ŝe o ile poprzednio Mark unikał fizycznego kontaktu z dzieckiem, to teraz gotów był kołysać ją, aŜ zaśnie. Alli wydawało się, Ŝe Mark ma skłonność do zrywania więzów, gdy stwierdza, Ŝe stają się zbyt silne, albo gdy widzi, Ŝe sam za bardzo się zaangaŜował. - Kolacja dla ciebie jest w piecyku. - Dzięki. - Ubrałam małą do snu i pokołyszę ją, nim zaśnie - powiedziała. - MoŜesz się do nas przyłączyć. - Po co? Wzruszyła ramionami. - Sądziłam, Ŝe masz ochotę. Patrzył chwilę na nią, potem na Erikę i rzekł: - To niczemu nie słuŜy - rzucił i wyszedł z pokoju. Alli połoŜyła Erikę do łóŜka i wyszła do patio w poszukiwaniu Marka. Ale okazało się, Ŝe on zjadł juŜ kolację i przegląda w swoim pokoju księgi rachunkowe. Nie chcąc mu przeszkadzać, poszła do sypialni, by przebrać się w kostium kąpielowy. Była spięta i liczyła na to, Ŝe kąpiel w basenie ją rozluźni. Przepłynęła dziesięć razy tam i z powrotem i uznała, Ŝe ma dość. Wyszła z basenu, nabrała powietrza w płuca i zaczęła się wycierać. Gdy obejrzała się, zobaczyła stojącego w drzwiach Marka. - Od dawna tu stoisz? - Dość. - Co znaczy „dość"? - Dość długo, by uświadomić sobie, jak bardzo cię pragnę. Alli przyznała w duchu, Ŝe topnieje pod gorącym spojrzeniem Marka. Stał w drzwiach, miał na sobie dŜinsy i T-shirt. Zastanawiała się, czy on wie, Ŝe jest kwintesencją męskiego seksu. Bez mrugnięcia okiem zapytała: - I co zamierzasz z tym zrobić? Jednoznaczność tego pytania zaskoczyła go, ale wielu jej zachowań, odkąd wprowadziła się do tego domu jako niańka Eriki, Mark nie mógł zrozumieć. Widocznie miał w sobie coś, co z kolei wyzwalało w niej inne „coś", dotąd jej nieznane. Świadczyłoby to, Ŝe w gruncie rzeczy, jest kobietą namiętną, spragnioną uczuć. - Nie wiesz, Ŝe nie wolno mnie kusić? - zapytał, podchodząc do niej. Gdy wszedł w strefę światła, zobaczyła, jak bardzo jej pragnie. Ledwo z wraŜenia mogła oddychać, bo nigdy dotąd nie widziała takiego zjawiska. Wszystko dlatego, Ŝe obserwował, jak ona pływa? Stał naprzeciwko niej - sięgnął po ręcznik, który zaraz odrzucił. - Tak bardzo cię pragnę - szepnął jej na ucho.